NEMANJA U TOPLICI
Kad jarka duga nad Banjskom gori
Čudesni miro zrači Crkva Stara,
Toplica tiho legendu žubori
O mirotočivom svecu sa Hilandara.
Tad Fines, grad između dveju reka,
Koloniju rimskih ratnih veterana;
Il Toplicu do dvanaestog veka;
Bele Crkve pre turskog zemana;
Kuršumliju do današnjih dana,
Blagosiljaju sveti Simeon i Ana.
1.
Kad Nemanja bi odabran za župana
U Toplicu čim pristiže
Na ruini hrama rimskih veterana
Pravoslavnu crkvu diže.
U toj crkvi, međ bokore jorgovana,
Za lepih dana, i kad ledni vetar briše,
Velmože i garda, Nemanja i Ana,
Bogumili i sebri Bogu se moliše
Al, ubrzo, mladi Vizantijski car,
Najmoćniji vladar pravoslavnog sveta,
Iz Toplice progna županski par
I spali crkvu od kamena i drveta.