Срце ко бисер
Из златне шкољке
срце ко бисер
из њених вена
вино истине тече
кад прође стазом
та дивна жена
све замирише
на пољско цвеће
А гласом својим
нежно на ухо
пева ми песму
да се не бојим
вила што носи
свилено рухо
без које ко да
и не постојим