Категорија: Mirko Popović

Ovih dana rumeniji je
Neispjevan šumor makova
Ali nešto bježi
Iz njegovih i tvojih očiju
Kad god se mimoiđemo

Настави са читањем “PRVA LJUBAV – Mirko Popović”

ne dozivaj
mala umorna znamenja
ne pamte te
davno izvijena
prema suncu

Настави са читањем “SAMO ME ZAGRLI – Mirko Popović”

Možda je siječanjska
noćna tama
ogrnula nepoznatu djecu
što cijelu noć jecaju

Настави са читањем “TAJ KAMEN CJELIVAJUĆI – Mirko Popović”

To je onaj koji je netom
prošao
pita Nepomični
očima rujna me gledajući

Koje bijaše proljeće

Prvi se u meni osvrne
bestjelesno
samo varkom
protekla vremena

Настави са читањем “TKO JE ONAJ – Mirko Popović”

Dodirujem
prašinu u albumima
odaziva se vrijeme
Настави са читањем “OVA MOJA ŠOLJICA ČAJA – Mirko Popović”

Šutiš, netko se igra
usnulim danima, daleke
zemlje pohodio bi čeznući
s obzorjima purpurnim
Настави са читањем “DRUGOM STRANOM SRCA – Mirko Popović”

Настави са читањем “DOK DRIJEMAJU ZLI – Mirko Popović”

nije te zaobišla svjetlost
travanjskog vjetra
pa s ogrtačem odlaziš
niz golu beskrajnu cestu

tamo je saharska pustinja
tamo je dah nekog lica

smiješi ti se snohvatica i ne znaš
gdje se ulijeva gola
bijela cesta onoga trena
kad te briše svjetlost vjetra
kad ti se raskopčava ogrtač
i dirka oka ti
mimo prostora trepne

na klizavu površinu stola
netremice me gledajući
otac spušta netom pročitanu knjigu

Настави са читањем “JEDNO PROHLADNO SUNČANO POPODNE – Mirko Popović”

Sniježi
Tamo daleko umorne su
Stare knjige
Tamo daleko
Nevidljivo jato
Cvokoće
Настави са читањем “SNIJEŽI – Mirko Popović”