Све била сам ти ја
замена стварности
део иреалности
све недохватно а испуњено
алкохолом зачињено
оним јесењим шеширом сакрвено
и ко паучина остала
ни део сећања опстала
ни једна бора гуја љута постала
Све сам теби била ја
играчка међ тим прстима
ко цигарета изгорела
ко дугме с ревера отпала
оно што се не тражи кад не треба
кад се јава неПоиграва
кад се сном
том ноћном мором иживљава
Да, све сам теби била ја
на онај тренутак ил два
кад се душа мимо воље отвара
а реч та фрајла стара
засутавити се неда
Била сам
она успутна станица на којој сиђеш
јер немаш где
јер су те све пре мене искористиле
сажвакале
јер су те све пре мене тетовирале
додирима
осмесима
трептајима
уснама
свим успаванкама
занавек клинове забиле у тебе
и сад и да хоћеш да дођеш до мене
ти немаш корака
А све сам теби била ја
од удаха до издаха
она што јавом ко сновиђењем маршира
с љубављу ко ордењем окићена
она што је копија
што се не прекраја
јер тако се мора
да не би срасла с прстима